Kees de Goey

Als reservespeler in een colbertjasje op de kampioensfoto

Voor de aftrap van het ‘kampioensduel’ van BVV met EDO in Haarlem poseren elf spelers, trainer Charles Jackson en reserve Kees de Goey voor de fotografen. Het is snikheet in Haarlem, Jackson draagt een winterse hoed, De Goey een colbertjasje. Andere kandidaat-invallers ontbreken op de foto.

Hoeveel reserves met BVV naar Haarlem zijn gereisd, is onbekend. Reservespelers tellen niet mee in 1948, ze komen pas aan bod bij blessures. Wisselen als tactische ingreep, om de wedstrijd een wending proberen te geven, is in strijd met de regels. Simuleren van een blessure wordt als onsportief opgevat.

Kees de Goey kan zijn colbertjasje in Haarlem aanhouden. Alleen Jan van Liempt wordt als invaller ingezet, na tien minuten al omdat de knie van Piet van der Sluijs het opnieuw heeft begeven. Kees de Goey is vertrouwd met de reservebank. In het seizoen 1947-1948 komt hij twee keer aan bod, twee keer in de basisopstelling omdat Kees Krijgh is geschorst. Geen enkele keer valt daarna nog de keus op hem als invaller.

Willem II - BVV (1-1) op 12 oktober 1947) blijft zodoende de laatste wedstrijd voor Kes de Goey in het seizoen 1947-1948. ‘Vooral spil De Goey kan het niet bijbenen’, zijn de laatste woorden die Het Huisgezin aan hem besteedt als speler van BVV. Als De Goey in december 1948 niet wordt opgenomen in de groep van 13 spelers en 7 (!) begeleiders voor een trip naar Atlético Madrid, reageert hij woedend. ’Hij was zo boos dat hij niet meemocht met het kampioenselftal dat hij is gestopt bij BVV’, weet zijn dochter Betty.

Zo komt het tot een breuk met de club waar hij is opgegroeid na bij buurtclub De Bossche Padden het voetbal te hebben ontdekt. Vanaf 1945 maakt Kees de Goey deel uit van de selectie van het eerste elftal van BVV.

Na het akkefietje rond de trip naar Madrid, vraagt Kees de Goey overschrijving aan naar tweedeklasser Wilhelmina in Den Bosch. Bij Wilhelmina is De Goey tot op zijn 34ste actief, hij maakt er als semi-prof nog net één jaar betaald voetbal mee. Als trainer van de amateurclubs Hertogstad, BMC, Well en Jan van Arckel blijft De Goey nog jarenlang aan het voetbal verbonden.

Daarnaast is Kees de Goey verknocht aan tafeltennis. Vóór de Tweede Wereldoorlog al wint hij de open Boxtelse kampioenschappen en toont hij zijn talenten daarin op provinciaal niveau. Met zijn broer wordt hij Brabants kampioen in het dubbelspel. Totdat de naweeën van een oogoperatie dat verhinderen, speelt De Goey zijn partijtjes bij de Bossche tafeltennisvereniging Never Despair.

Na een ziekbed overlijdt Kees de Goey op 4 februari 2002, een week voordat hij 82 jaar zou zijn geworden. Bij zijn laatste aantekeningen treft zijn familie de tekst van een sportliefhebber pur sang aan: ‘Verloren is ook gespeeld.’

219

Henk Mees, De vergeten kampioen : BVV in 1948 (2024) 219

Kees de Goeij

Functies / gebeurtenissen / onderscheiding(en)

Reservespeler BVV

Periode

Competitie

Opmerking

1947-1948

District IV

2 wedstrijden

1948

Kampioenschap

0 wedstrijden

13 juni 1948

Henk Mees, De vergeten kampioen : BVV in 1948 (2024) 6-7, 32, 57, 99, 100, 101, 104, 140, 148, 219, 230

Cornelis Wilhelmus (Kees) de Goeij

's-Hertogenbosch 11 februari 1922 - 's-Hertogenbosch 4 februari 2004 (81)

Kees de Goey

Als reservespeler in een colbertjasje op de kampioensfoto

Kees de Goeij

Functies / gebeurtenissen / onderscheiding(en)

n: vermelding in een voetnoot

Op deze pagina

Akten

Nationaal Archief

Zie ook